woensdag 31 mei 2017

De stemming in het dorp


De Franse buurvrouw vindt het pedagogisch van groot belang om onze negenjarige Viggo mee te nemen naar de Mairie, waar op de zondagavond van 7 mei na het sluiten van de stemlokalen in de tweede ronde van de Franse presidentsverkiezingen de stemmen worden geteld. Hoewel we zelf als Nederlanders geen stemrecht hebben, ben ik nieuwsgierig naar de stemming (letterlijk en figuurlijk) in het dorp, en besluit ik Viggo en buuf te vergezellen. We moeten er niet aan denken dat Marine le Pen 'onze' nieuwe president wordt, maar wat kun je nog verwachten in een wereld waar de Engelsen niet meer bij Europa willen horen, en waar een multimiljonair met vreemde ideeën één van de machtigste mannen ter wereld is geworden.
De Mairie, het 'kloppend hart' van de gemeente Lioux les Monges, is hooggelegen aan de rand van het dorp, en kijkt fier uit over ons pittoreske village fleuri, met goed onderhouden, natuurstenen woningen kriskras door elkaar heen, de zestiende eeuwse kerk, de mooie, met Europees geld aangelegde Jardin de la Curé, het weidse uitzicht over velden en bossen. Het is niet voor niks dat veel mensen in deze streek Lioux bestempelen als het mooiste dorpje in de Creuse. Ondanks de slechts vijftig vaste bewoners is er een actief verenigingsleven, waardoor de commune goed bekend is.
Het gemeentehuis, waar in lang vervlogen tijden ook de dorpsschool gevestigd was, bestaat uit twee ruimtes. Een krap kantoor dat bijna helemaal gevuld wordt met het bureau waar de secretaresse tijdens de drie dagdelen dat het kantoor geopend is haar werk doet, en daarnaast een grote, ietwat kale ruime met een lange tafel waar onder andere de conseil municipal vergadert. Hoog aan de muur hangt een foto van de zittende president François Hollande. Hij kijkt gelaten, alsof hij zijn werk al neergelegd heeft en zich berust in het feit dat hij volgens onderzoeken de minst populaire president van de afgelopen zestig jaar is. In de hoek, achter een gordijn, hebben de inwoners hun stem kunnen uitbrengen. Rond de klok van zeven druppelen de mensen binnen die de stemmen gaan tellen, alsmede enkele andere geïnteresseerden zoals de oud-wetenschapsjournaliste uit Parijs die met haar doorrookte stem verheugd constateert dat ook les étrangers uit het dorp zich betrokken voelen bij de Franse politiek. Ze pakt Viggo en mij stevig vast en we worden hartelijk begroet.
Aan het hoofd van de tafel zit de secretaresse, naast haar de burgermeester, gevolgd door een paar gemeenteraadsleden en andere vrijwilligers. De secretaresse haalt de op maat gesneden envelopjes één voor één uit de gesloten, doorzichtige bak, en geeft deze aan de burgervader, die ze vervolgens opent en de briefjes met 'Marcron' en 'Le Pen' er uit haalt. Dit lijkt een soepel proces, maar aangezien onze burgemeester volledig blind is, is het nogal een gefriemel en neemt iedere enveloppe wat tijd in beslag. Geduldig geven de omzittenden aanwijzigingen hoe de briefjes het beste uitgepakt kunnen worden. Vervolgens worden ze doorgegeven aan de volgende aan tafel, die de namen van de kandidaten hardop uitspreekt. Op lange, papieren overzichten wordt de stand bijgehouden. In totaal hebben 69 mensen zich ingeschreven om te stemmen. De vaste bewoners van het dorp en een aantal mensen met een vakantiehuisje die over zijn voor een lang weekend, aangezien het de volgende dag 8 mei is, bevrijdingsdag, in Frankrijk een nationale vrije dag. 56 mensen hebben de gang naar de stembus gemaakt: 32 stemmen voor Macron, 7 voor Le Pen, 13 'blanc' (zien beide kandidaten niet zitten) en 3 'nul' (een ongeldige stem). De uitslag wordt meteen doorgebeld naar de departementale hoofdstad Guéret. De burgemeester en zijn gevolg zal de stemmen naar het politiebureau brengen in Auzances, waar alle briefjes in de regio worden verzameld om ze vervolgens naar Guéret te brengen voor een natelling. 
De sfeer is heel rustig, bijna gelaten, en het lijkt alsof ze hier nooit iets anders hebben gedaan. Er wordt nog wat nagepraat en gelachen en al snel druipt iedereen weer af, om op tijd voor de buis te zitten waar om acht uur de definitieve verkiezingsuitslag bekend gemaakt zal worden. "La démocratie fonctionne", meesmuilt de oud-journaliste waarna ze het steile pad naar beneden neemt, naar haar huis aan de andere kant van het dorp. Ik realiseer me hoe bijzonder het is dat al deze kleine Franse communes nog een eigen gemeentehuis en burgemeester hebben, en tegelijk hoe inefficiënt en kostbaar dit moet zijn. Het is de vraag hoe lang dit stand zal houden, met Macron als nieuwe president van Frankrijk. De 39-jarige sociaal-liberaal wil de Franse economie drastisch hervormen en flink snijden in het ambtelijk apparaat. 
De dagen erna gaan we over op de orde van de dag en vragen hele andere zaken onze aandacht. Op school, tijdens Education Moral et Civique, gaat de juf van Viggo dieper in op de presidentsverkiezingen en de gevolgen voor de inrichting van de Franse samenleving. "Vandaag heeft Hollande zijn werk overgedragen aan Marcron", vertelt Viggo als hij uit school komt. "Hollande heeft hem alles verteld, en ook de code van de bombe atomique gegeven. Dus nu kan hij echt gaan beginnen." Enkele dagen later vraagt Viggo bezorgd of het klopt dat Macron wil dat de kinderen schooluniformen moeten dragen en hoe dat dan moet als het heel warm is. Ik krijg een enquête van school met de vraag of we voorstander zijn van het huidige schoolrooster (4,5 dag les) of dat we terug willen naar het oude systeem van vier (langere) dagen. Ook hoor ik geruchten dat Macron er voorstander van is dat de scholen ook op zaterdagochtend weer opengaan, net als lang geleden. Viggo nuanceert deze berichten: "Dat mag ieder dorpje zelf bepalen." 
Wat de jongens ook hebben gehoord, is dat er nieuwe stakingen - grèves - komen omdat veel Fransen het niet eens zijn met de voorgenomen bezuinigingen. "Hé mama! Misschien komen er op school ook wel weer grèves!", zegt Viggo blij. De afgelopen stakingen, waarbij de kinderen soms thuis bleven en soms naar school gingen om daar de hele dag spelletjes te doen, zijn duidelijk goed bevallen. "Ja", valt zijn broertje hoopvol bij, "de nouvelles grèves!" 
We wachten maar rustig af wat Macron allemaal voor ons in petto heeft. Snijden in het Franse ambtelijk apparaat kan ik alleen maar toejuichen, en dat Frankrijk niet eeuwig door kan gaan met potverteren, lijkt me ook redelijk. Macron staat positief tegenover Europa, hij wil een open Frankrijk waar immigranten en vluchtelingen welkom zijn. Hij wil de immer hoge werkeloosheid - 10% van de Franse beroepsbevolking zit werkeloos thuis - aanpakken, en is voorstander van modernisering en internationalisering van de economie. De Fransen die ik spreek en die ik feliciteer met hun nieuwe president halen gelaten hun schouders op. "Je m'en fous" ("het kan met niet schelen"), hoor ik vaak deze dagen. Het vertrouwen in de politiek heeft een absoluut dieptepunt bereikt, zo lijkt het, na alle schandalen en corruptiezaken die de afgelopen periode aan het licht kwamen. 
Maar wij halen opgelucht adem. De mensen in het land waar wij wonen en werken, waar onze kinderen naar school gaan, hebben niet voor Marine le Pen gekozen. Na Brexit en Trump gelukkig niet nóg meer onaangename verrassingen. Of we over vijf jaar, bij nieuwe presidentsverkiezingen, weer door onze eigen burgemeester in onze eigen Mairie worden ontvangen, dat is de vraag.
Mooie fietstocht met Viggo in april terwijl de lente ontwaakt.


Paasfeest in het dorp.

Vakantie Ibiza!
Prachtige stalagmieten en stalactieten  in de grotten 'Cova de Can Marca' in het noorden van Ibiza.











Groepswandeling over de oude visserspaden met verschillende nationaliteiten georganiseerd door  'Walking Ibiza'.
Even stilstaan bij het mysterieuze rotseiland Es Vedra.



Ibiza Town.











Nederland....met opa en oma wandelen op de Cartierheide, op de grens met België.

Koningsdag in Tilburg! Met een optreden van onder meer Guus Meeuwis.

Weer thuis. Ja, deze planken zijn voor ons!



Vélorail des Combrailles, fietsen over de oude spoorrails.

Een stoplicht staat op rood, een ander weer op groen, in Auzances is altijd wat te doen. Een hele echte pizza-automaat.

Start van de aanleg van de kippenren, om het broodbakhuisje heen. Met graafmachine eerst het terrein egaliseren en gaten graven voor de palen.